13 Ekim 2009 Salı

Senegal Papağanı











Genel tanım:


Ebat Yaklaşık 23 cm dir.
Ortalama yaşam süreleri 25 yıldır.
Ana renkleri yeşil olan bu papağan cinsinde, diğer renkler olan siyah,sarımsı,beyaz,eflatun ve yeşil-siyah birbirinde net hatlarla ayrılırlar. Dişi ve erkek ayrımı çıplak gözle çok zor yapılır. Göğüs tüyleri dişi ve erkekte farklı ise de, güvenilir bir yöntem değildir.

Gagaları siyah/gri tondadır. Göz renkleri kırmızımsı bir tondadır ve ayakları gri renktedir. Göz etraflarında beyaz bir çerçeve (göz halkası) vardır.Genç kuşları erişkinlerden ayıran en belirgin özellik karın bölgesinde ki tüylerin beyazdan çok sarımsı bir tonda olmasıdır.

Alt türleri :

9 alt türü vardır. En bilinenleri;
- P.m. melanocephala
- P.m. pallida

Yaşam alanları:

Güney-Amerika bölgesi diye geçer. Güneydoğu Kolombiya üzerinden Brezilya ve Guyana’ya doğru dağılmışlardır.
Doğal ortamda kuluçka dönemi dışında olan zamanlarda yüksek ağaç tepelerinde yaklaşık 30 çiften oluşan küçük guruplar halinde yaşarlar ve zaten tüm ihtiyaçlarını da oradan giderirler. Ağaç tepelerinde yemişler,meyveler ve tohumlar ile beslenir. Tehlike anında ise güçlü bir sesleri vardır ve bununla sürünün diğer elemanlarına alarm verirler. Çok ürkektirler ve en ufak bir tehlikede bu yüksek ve tiz sesleri ile bağırarak kaçarlar. Yuvaları yüksek ağaç kovuklarında yapılır.

Evcil olarak bakımı:

Bu türler iyi birer uçucu olmasa bile yinede kafes dışında geniş alana ihtiyaç duyarlar. Zira gün içinde çok sakin duran kuşlar değildirler, hareket şekli itibari ile de lorilere çok benzerler. Bu nedenle bakımları için en uygunu kendi türüne ayrılmış en az 2m x 1m ebatlarında salmalarda bakılmasıdır.Tür olarak şaklabanlık yapmayı ve ortalığı karıştırmayı severler. Bu yüzden elden yem verirken şaka için bile olsa elinizi kuvvetlice çimdiklemesi ihtimali hep vardır. Bu tür davranışları gördüğünüzde şaşırmayın. En kötü yönleri aşırı tiz sesleridir ama bir aradayken birbirleri ile diyaloglarında ki bu değişik tonları dinlemek gayet ilginç olabilir. Genel kanıya göre en ilginç ve sevimli papağan cinsi olarak tarif edilirler. Bir eşin yanına asla tek bir erkek veya dişi koymamak gerekir. Zira bu durumda ortaya çıkan kavgalar ölümle sonuçlanacak boyutta olacaktır. Bu türde dikkati çeken bir özellikte aradaki sosyal hiyerarşi çok düzenli işler ve her ufak gurubu daima bir erkek kuş yönetir.

Evcil olarak üretimleri:

Koyarsanız doğal ağaç kütüklerinde yuvalık yaparlar ama klasik kare formunda yuvalıklarda da yumurta veriyorlar. Yuva içini ağaç kabuklar ile donatırlar. Ama bu türü üretmek bazen yıllar sürebilir. Çünkü erişkin kuşlar bu aşamaya ancak 3 yaşında gelmektedir. Genel üretim konusunda çok az bilgi mevcuttur.
2-4 arası yumurta yaparlar. Kuluçkalarının 25 – 26 gün sürer ve 70 gün sonunda da ebeveynlerinden bağımsız hale gelirler. Eşleşme dönemi o ocak/ şubat dönemleridir.

Beslenme (evcil bakımda):

Çok çeşitli ve değişen bir besin planı ihtiyacı hissederler. Yemlerinin %60 ı çeşitli mevsimde olan bütün meyvelerden oluşacak şekil de ve mümkünse ufak parçalar halinde kesilip meyve kokteyli gibi sunulmuş olarak verilmelidir. Zira parça olarak verilen meyveleri alıp 2-3 ısırıktan sonra atacaklardır. Havuç ve mısırları ise bütün olarak kafese asmak yemeleri için en iyi yöntemdir. Gaga taşı vb şeyleri hiç dikkate almayacakları için bu tip gıdaları haftada birer kere yemlerine karıştırmak en iyi formül olacaktır.
Yemlemedeki %40 lik oran da bilinen diğer papağanlara verilen tohumlardır. Çok kemirgen bir tür olduğu için ve yaşam alanı da dikkate alınırsa ağaç dallarını ikram ederken yaprakları ile beraber vermek gerekir ki zaten bunları gayet güzel bir şekilde parçalarlar en son çıplak dallar kalan kadarda kemirirler.

Kaynak: papaganim.net

Hiç yorum yok: